Acaba hiç fark ettik mi insanoğlu tek bir yüze mi sahiptir veya yüzlere mi? Görünüşte ve öz de olan farklılıklar neden vardır acaba. Bukalemun gibi renk değiştiremiyoruz fakat kimseye çaktırmadan çok güzel yüz değiştirebiliyoruz. Sağımızdakine ayrı solumuzda ki kişiye ayrı değiştire bildiğimiz bu yüzlerin bu kadar fazlalaşması bizi neden tedirgin etmiyor. Acaba kişiliğimizin değişmesine sebep olmuyor mu? Bazen mahalle de ki, okul da ki arkadaşlarımıza veya yolda karşılaştığımız birisine yeri geliyor en yakınımıza bile farklı yüzle yaklaşıyoruz. Mimiklerimiz beki biraz kendini ele veriyor veya ses tonumuz fakat karşımızdakinin anlayıp anlamamasına hiç aldırış etmeden rolümüzde ki o yüzü giyip onunla olan irtibatımıza devam ediyoruz. Veya bazen bir olayı hatırladığımız da bile değişir yüzümüz.


Şimdi nasıl oluyor bu iş diyorsunuz içinizden ve bunu derken bile yüzünüzün değiştiğini anlamıyorsunuz şuan bu yazıyı okuyan kişi olan siz başta ki yüzünüzden farklı okumaya başladınız yazıyı çünkü artık yüzünüz değişti neden mi? Aklınıza başkalarına farklı konularda lanse ettiğiniz yüzleriniz geldi ve acaba bendemi dediniz ama o dediğiniz anda yüzünüzdeki düşünceli tavır la bir anda o sizinde başkalarına değiştirdiğiniz yüzlerinizi, o an surat ifadeniz almasa bile siz hissettiniz şu gün şuna ve ya bu sabah bu kişiye acaba kendi yüzümü kullanmadan muhatap mı oldum dediniz bir kere. Peki ya benim bu yazıyı yazarken yüzüm sizce değişmedi mi acaba?  Bence değişti çünkü ben yazının başından beri siz olmaya çalışıyorum ve sizin yüzlerinizi giyip ona göre yazıyorum. Şimdi gelin bir bakalım ve bu durum gerekli mi değil mi inceleyelim. Fakat artık kendi yüzümüzü kullanarak.
 
Sabah kalkıyorsunuz belki bir rüya gördünüz onun etkisi altındasınız veya rüya falan görmediniz dün olanlar sabah kalkınca aklınıza geldi veya bugün yapacağınız işleri düşündünüz ve uyandınız. O an bile nerede kiminle nasıl muhatap olacağınızı düşünüyorsunuz. Bazen kırıcı olmamak için yüz değiştiriyorsunuz bazen de karşımızda ki kişiyi aldatmak için. Bence ve herhalde herkesçe birinci yüzümüzü kullanmamız da sıkıntı yok, çünkü karşınız da ki bir insan ve onu incitmemek insanlığımızın gereği, fakat ikincisi olan aldatıcı, sahtekârca bir yüz kullanmak bence o insanın basit bir yapıya sahip olduğunu gösterir. Ve bazen karşımızda  ki kişi de anlar bunu ama çaktırmaz. Yani bu konudan anlayacağımız yaşamın her alanında farklı yüzleler ile farklı insanlar la muhatap oluyoruz ve bunun önüne geçemiyoruz. Yalnız şöyle de bir gerçek var ki karşımız da ki incilmesin diye kullandığımız bu yüzlerin çoğalması, bizim karakterimiz de bir değişme yaşatıyor, yani başkalarını üzmemek için kendimize zararımız dokunabiliyor. Gene de ne olursa olsun önce karşımız da ki insanı kırmamayı düşünmemiz gerekli tabi bu benim fikrim. Farklı yüzlerle yaşamaya devam…