İnsan yaratılmışların en üstünü olup; duygularıyla, hisleriyle, maneviyatıyla ve diğer ruhani buudlarıyla tüm varlıklardan farklıdır. Diğer bir ifadeyle insan küçük, basit bir cisim değildir, bütün alemleri özünde ihtiva eder. Bu nedenle her insan bir alemdir diyebiliriz. Bu alemleri bir araya toplayan toplumun en küçük yapı taşına aile denir. Her biri farklı düşünce yapısına ve karaktere sahip olan aile bireyleri arasındaki iletişimin sağlıklı olması ise; topluma sağlıklı bireyler yetiştirme açısından çok önemlidir. Peki aile fertleri arasındaki iletişim nasıl kurulur? Ve topluma sağlıklı bireyler nasıl yetiştirilir?


        Dünyaya gelen her insan, doğduğu andan itibaren etrafını gözlemlemeye başlar. Ve karşısında kendine örnek olarak ilk önce anne-babasını bulur. Onlardan duyduğu herşey, gördüğü her haraket çocuğun karakterini oluşturmaya başlar. Bu dönemde çocuk toplumun bir bireyi olmaya çalışırken, aynı zamanda anne-babayı kendine model edinir. Bu aşamada ise ebeveynlerin birbirleriyle olan iletişimleri çok önemlidir. Karşısında birbirini anlayan, dinleyen ve en önemlisi de saygı duyan bir anne-baba bulan çocuk toplumda kendine güvenen, uyumlu bir fert olurken; sürekli tartışan, birbirini dinlemeyen, karşısındakinin fikirlerine değer vermeyen ve en ufak problemleri fazlasıyla abartan bir ebeveyn bulan çocuk ise toplumda çoğu zaman problemli, kendine güveni olmayan yada çok sakin ve herşeyden korkan bireyler olurlar.


        Aile içerisindeki iletişimi bulamayan, aile bireyleri kendileri için sosyal alanlar aramaya başlarlar. Bu nedenle bireyler arasında bir yabancılaşma başlar ve etkin iletişimi yakalayabilecekleri aile dışındaki farklı gruplara kayarlar. Baba iş yerindeki arkadaş grubuyla, anne kadınlar arasındaki grupla ve çocuklar da arkadaş çevresiyle iletişim kurmayı yeğler. Farkında olmadan bir yabancılaşma ve uzaklaşmanınm içinde bulurlar kendilerini. Bu gibi iletişim bozukluklarının en güzel çözüm metodunun aile bireylerinin ortak birşeyler yapması olduğunun kanaatindeyim. Bu birlikde pikniğe, yemeğe veya gezmeye gitmek olabileceyi gibi oturup hepbirlikde sohbet etmek, fıkralar, hikayeler anlatıp ortak zaman geçirmek de olabilir. Eğer ortada bir iletişimsizlik ve problemler var ise çok zaman kaybetmeden oturup bütün aile bireyleri o problemi aralarında halletmelidir. En başta ebeveynlerin iletişiminin güçlü olması lazımdır.


       Erkek herşeyi ben bilirim edasında olmayıp, çoğu işinde eşinin de fikirlerini almalıdır. Bu haraket bir bakıma "Ben sana değer veriyorum" sözünü içerdiği gibi doğru kararlar almanın da en verimli yoludur. Efendimiz(s.a.s.)' de bir peygamber olmasına rağmen çoğu mevzuda eşleriyle istişare etmişdir. Ve Efendimizin aile hayatına baktığımızda iletişimin nasıl olması gerektiği hakkında bize birçok bilgiler verir. Ev işlerinde bile hanımlarına yardım etmesi, onlara hürmette sınır tanımaması ve herbirinin düşüncelerine saygı göstermesi bizlere çok şey anlatır. Teknolojinin çok ilerlemiş olduğu şu günlerde 1400 yıl öncesinin ne kadar da gerisindeyiz. Değil mi? ailemizin ne kadar önemli ve ilgimize muhtaç olduğunu unutmayalım. onlardan bir selamı, bir kelamı esirgemeyelim. Çocuklarımıza tonlarca miras yığmaya çalışırken asıl mirasın nesil yetiştirmek olduğunu bilelim ve ona göre davranalım...