Çözüm sürecinin başladığı yıl olan 2013’ün üzerinden bir yılı aşkın bir süre geçti. O dönem için kaleme aldığım ‘Akil Çözüm’ başlıklı köşe yazımda; “Çözüm süreci T.C’nin bitişi değil, Türkiye Cumhuriyeti için bir başlangıç olacaktır” ifadesini kullanmıştım. Bugün de o, cümlemin arkasındayım. Çünkü bana göre barış, ülkemizde akan kanın durması, analarımızın ağlamaması, birlik, beraberlik ve kardeşlik duygularımızın güçlenmesi demektir.

Çözüm süreci elhamdülillah akan kanı durdu, artık şehit haberleri almıyoruz. Bunun sonucunda da ocaklarımıza ateşler düşmüyor ve analarımız ağlamıyor.

**

“Resmi kaynaklara göre 1984-2012 arasındaki dönemde, polis ve jandarma kayıtları kullanılarak oluşturulan istatistiklerde Türkiye’de, 72 bin 500 terör eylemi yaşandı, 6 bin 500 sivil vatandaş, 5 bin 500 polis ve asker hayatını, Bin 500 köy korucusu şehit oldu.”

**

Çözüm süreci kendi yolunda başarıyla ilerledikçe, kandan ve şehit haberlerinden getirim sağlayanların tedirginlikleri de artmaktadır. Ancak insanlarımız, ülkemiz üzerinde planları ve çıkarları olan birçok ülke ve kuruluşların oyunlarına gelmeyecek, kendilerinde oluşan barış iradesine sahip çıkacak, ülkemizi bölmeye yönelik her türlü fitne ve fesad uygulamaları bozacak niteliktedir. Çünkü toplumumuz artık kardeşçe yaşamak istiyor. Bundan kimsenin kuşkusu olmasın.

Hamdolsun çözüm süreci 84’ten bu yana ağlayan analarımızın gözyaşlarının dinmesine vesile oldu. Bu noktaya gelinmesi gerçekten kolay olmadı; insanlarımız çok zor badireler atlatarak bu yapıya kavuştu.

Sürecin bu denli başarılı yürütülüyor olması da, devletin istihbarat ve güvenlik birimlerinde yıllardır süren titiz çalışmalarının sonucudur. Bu meşakkatli işin çözülebilmesi için, taşın altına elini sokan her vatandaşımızdan Allah CC ebeden razı olsun.

Son olarak sürecin, her vakit birileri tarafından kışkırtılmaya açık olduğunu da hafızamızın bir köşesinde tutarak, unutmayalım…