"Fobi" kelimesini ilk defa cümle içinde kullandığım zaman sanırım 8 yaşındaydım. O zaman radyolar aranır canlı yayında ebene, dedene, eltine, görümcene Atilla Taş'tan "ham çökelek" Yonca Evcimik'ten "bandıra bandıra ye beni" şarkısı falan istenirdi. Tuhaf zamanlardı.

Birinde nedense kimse konuşmak istememişti canlı yayında. Sen konuş dediler, herşeye "ben yaparım" diye kocaman atlayan bir mal olacağım o zamandan belliymiş.

Zaten konumuz bu değil gülmeyin!..

Yaptım...

Bi ara DJ "hobilerin ve fobilerin nedir?" diye sordu. Gerçekten neydi acaba hobilerim ve fobilerim.

Verdiğim cevabı hatırlamıyorum...

Çok sonraları fobi kelimesinin gerçek anlamını öğrendiğimde şok olmuştum.

"Fobi" Yunan mitolojisinde "DEHŞET TANRISI" demekti.

Sonra hayatımıza bir sürü "Fobi" sokmaya başladılar.

Korkudan korkmaktan korkma fobisi, FOBOFOBi!

Yabancılardan korkma fobisi ZENOFOBİ!

Datalarım kaybolursa verilerim ele geçirilirse fobisi, DATAFOBi!

Ve son olarak İSLAMOFOBi!..

Kendine İslamı referans aldığını iddia eden bütün terör örgütleri, batının elleri ile piyasaya sürüldü.

Kendi tarihleri katliamlar, sömürüler, soykırımlar ile dolu üstelik.

11 Eylül dahil sözde mağdur oldukları bütün kanlı saldırıların finansörleri ve hazırlayıcıları yine kendileri.

Ama Dehşet Tanrılarını bize yakıştırdılar.

Tanrını da al git!