15 Hazran 1997'de ekonomik ve sosyal ilişkileri geliştirmek amacı ile G8'e alternatif olarak D8 kurulmuştu. Fikir babası Erbakan hoca.
Türkiye, İran, Pakistan, Bangladeş, Malezya, Endonezya, Mısır ve Nijerya'nın ortak gelişmek için attığı hareketten sonra başlarına gelmeyen kalmadı.
PAKİSTAN
Ekonomik olarak çıkmaza sürüklendi. İç siyasi karmaşanın hengamesinde nefes almasına izin verilmedi. Butto başta olmak üzere bütün siyasi aktörleri sil baştan değiştirildi, keşmir krizi yeniden kaşındı.
BANGLADEŞ
Sömürleştirildi, fakirliğin kaderleri olduğuna ikna edildiler diplomatik olarak dünya ile bağı kesildi. Hindistan ve Pakistan arasında olan siyasi kaoslarla gel gitler yaşatıldı. DEAŞ türü yapılar ile gerçek cemaatlerin sesi kısıldı.
MALEZYA
İngilizlerin Çinli ve Hintli göçmenleri ülkeye yönlendirerek nüfus hareketliliğine neden olmaları başlayan kimlik mücadelesi 1900'lerin başında bizde tuttuğu gibi onlarda da tuttu. DEAŞ belası ve selefilik içtihadı bölgede 2000'li yıllardan başlayarak artırılarak ülke kendi kabuğuna çekildi.
ENDONEZYA
Dünyanın en büyük 16. ekonomisine ve en geniş müslüman nüfusa sahip ülke olan ülke yine DEAŞ virüsü ile mücadele etmek zorunda bırakıldı. Hint ve Pasifik okyanusu arasındaki stratejik konumu başka türlü pasifize edilemezdi.
MISIR
Hüsnü Mübarek devrilmiş, ülkede iç karışıklık çıkartılmış, İngiliz yörüngesine yeniden oturtulmak istenmiş, seçilmiş iktidara darbe yapılmış ve SİSİ'nin yuları sıkı sıkı tutulmuştur.
NİJERYA
Afrikanın en güçlü petrol ve doğalgaz rezervine sahip ülkerinden biri. 1999'da asker yönetime el koydu ve o günden beri sömürü legal olarak işliyor. Dünyanın en zengini olacakken en fakiri olarak devam ediyor.
İRAN
Sadece ambargo ve devamlı kaşınan toplumsal olayları bile zikretmek yeterli sanırım.
Ve TÜRKİYE
O günden sonra bin yıl sürecek dedikleri postmodern darbeden tutun gerçek darbeye, ekonomik darbeden tutun sokak eylemlerine, ekonomik krizlerden tutun siyasi krizlere kadar başımıza gelmeyen kalmadı.
İlk defa başımızı kaldırdık ve diğer dostlarımızında elinden tutup kaldırmak istiyoruz.
Tabela kuruluşuna dönüştürülen D8 dahil, dünya müslümanları ile ortak hareket etmek, iş birliği yapmak istiyoruz. Geldiğimiz noktada bunu başaramasak bile (ki bence başaracağız), ayağa kalkışımız da bulunan mutluluk ve tatmin olma hissi için bile mücadele etmeye değer.
Türkiye, İran, Pakistan, Bangladeş, Malezya, Endonezya, Mısır ve Nijerya'nın ortak gelişmek için attığı hareketten sonra başlarına gelmeyen kalmadı.
PAKİSTAN
Ekonomik olarak çıkmaza sürüklendi. İç siyasi karmaşanın hengamesinde nefes almasına izin verilmedi. Butto başta olmak üzere bütün siyasi aktörleri sil baştan değiştirildi, keşmir krizi yeniden kaşındı.
BANGLADEŞ
Sömürleştirildi, fakirliğin kaderleri olduğuna ikna edildiler diplomatik olarak dünya ile bağı kesildi. Hindistan ve Pakistan arasında olan siyasi kaoslarla gel gitler yaşatıldı. DEAŞ türü yapılar ile gerçek cemaatlerin sesi kısıldı.
MALEZYA
İngilizlerin Çinli ve Hintli göçmenleri ülkeye yönlendirerek nüfus hareketliliğine neden olmaları başlayan kimlik mücadelesi 1900'lerin başında bizde tuttuğu gibi onlarda da tuttu. DEAŞ belası ve selefilik içtihadı bölgede 2000'li yıllardan başlayarak artırılarak ülke kendi kabuğuna çekildi.
ENDONEZYA
Dünyanın en büyük 16. ekonomisine ve en geniş müslüman nüfusa sahip ülke olan ülke yine DEAŞ virüsü ile mücadele etmek zorunda bırakıldı. Hint ve Pasifik okyanusu arasındaki stratejik konumu başka türlü pasifize edilemezdi.
MISIR
Hüsnü Mübarek devrilmiş, ülkede iç karışıklık çıkartılmış, İngiliz yörüngesine yeniden oturtulmak istenmiş, seçilmiş iktidara darbe yapılmış ve SİSİ'nin yuları sıkı sıkı tutulmuştur.
NİJERYA
Afrikanın en güçlü petrol ve doğalgaz rezervine sahip ülkerinden biri. 1999'da asker yönetime el koydu ve o günden beri sömürü legal olarak işliyor. Dünyanın en zengini olacakken en fakiri olarak devam ediyor.
İRAN
Sadece ambargo ve devamlı kaşınan toplumsal olayları bile zikretmek yeterli sanırım.
Ve TÜRKİYE
O günden sonra bin yıl sürecek dedikleri postmodern darbeden tutun gerçek darbeye, ekonomik darbeden tutun sokak eylemlerine, ekonomik krizlerden tutun siyasi krizlere kadar başımıza gelmeyen kalmadı.
İlk defa başımızı kaldırdık ve diğer dostlarımızında elinden tutup kaldırmak istiyoruz.
Tabela kuruluşuna dönüştürülen D8 dahil, dünya müslümanları ile ortak hareket etmek, iş birliği yapmak istiyoruz. Geldiğimiz noktada bunu başaramasak bile (ki bence başaracağız), ayağa kalkışımız da bulunan mutluluk ve tatmin olma hissi için bile mücadele etmeye değer.